Medeniyetimizin altın kapısı, cümle kapısı İmam Mâturidî’dir!

Ondan takriben iki asır sonra da Hâcemiz Yesevî Ata gelir…

Millî beka dâvâmızın ilacıdır bu iki isim.

Alevî-Sünnî ayrımının öncesinde yaşadığı ve kurduğu itikadî yapıya hepsini dahil eden başarısı sebebiyle, o ayrımı anlamsız kılacak bir ontoloji inşacısıdır İmam Mansur Mâturidî Hz. (Ö. 944). İran-Turan coğrafyalarına pompalanan ayrılıkçı kavga sebeplerini anlamsız kılacak bir isimdir.

Sünnilik üst başlığıyla Alevi karşıtlığı aslında yanlıştır. Oradaki “Sünnilik” denen şey esasen Eş’ari/Müceddidi anlayışıdır. Mâturidîlerle Alevîlik arasında bir ihtilaf olamaz. O Tanrı düşüncesinden kavga çıkarılamaz çünki.

Kavganın sebebi Eş’ari/Müceddidi dayanışmasının arkasındaki düalizme yatan fikirlerdi ve bizim dünyamıza 16. yy dan sonra, önce Eş’ari kelamıyla girdi, ardından da 18.yy sonundan itibaren Eş’ariliğin Tasavvuf yorumu olan Müceddidiyye ile buluştu ve o kavgaların tarafı oldu…

Bu fotoğraf taze! İmam Maturidî türbesi önünde başı dik poz veren rical-i devletin bir ahdi gibi durmuyor mu?…

Artık Türk Müslümanlığı ve medeniyetinin kurucu aklına rücu edileceği müjdesi gibi göründü, şahsen bendenizin gözüme.

…

Bir adam hem Maturidî hem de Müceddidî olamaz. Eğer “-mış gibi” yapılırsa da bu ancak bir politik oportünizm olur…  “Zülf-i yâre dokunur”!..

Bir gün de bu Ontoloji kanununun farkına varırız inşallah.