Bugün üzerine doğduğum toprağın gelinciklerine günaydın dedirteyim.
Karlar eridikten sonra toprak mayalanmış hamur gibi kabarır ve allı yeşilli renkleriyle sarhoş ederdi… Belki hâlâ da öyledir…
O toprak, havası, suyu!.. Bu fakir “adem”in çamuru!..:))
Çocukluğumun sonsuz ve mahrem cenneti, hür cihanı…
Mezarlığındakilere rahmet, yaşayanların hepsine de saadetler dilerim…